Nadat onze Eerste Minister had laten weten dat hij de door Bente Becker ingediende en door de Tweede Kamer aangenomen motie over monitoring van de normen en waarden van Nederlanders met een migratieachtergrond niet zou uitvoeren, vonden we dat erg sneu voor haar en waren we hier thuis een beetje bezorgd dat zij daardoor geen leuke kerst zou hebben.
We stuurden Bente daarom een kerstkaart om haar een hart onder de riem te steken. Daarin lieten we weten dat mijn echtgenote van erwtensoep en oliebollen houdt, het jammer vindt dat er door de klimaatcrisis in Nederland niet vaak meer sneeuw valt, als ‘immigrant van kleur’ de hele discussie over zwarte piet amusant vindt en sterker nog: een overtuigd aanhanger van ‘ons’ Sinterklaasfeest is geworden.*
Hierover doordenkend: misschien is het een aansprekend idee om kleine insignes voor immigranten in te voeren, die zij – geheel vrijwillig natuurlijk, wij leven per slot niet in een autocratisch land – op de revers van hun jas kunnen dragen. Een guitig sinterklaasje bij liefhebbers van ons 5 december feest, een oliebolletje c.q. dampend kommetje erwtensoep etc. Zo’n systeem laat zich natuurlijk naar believen uitbreiden met een beeldmerk voor de eerste zelfgemaakte sneeuwpop, het bereikte niveau in kennis van de Nederlandse taal en een groen wetboekje wanneer de betrokken immigrant een schoon strafblad heeft. Samenvattend: hoe meer insignes, hoe beter geïntegreerd en dat alles onmiddellijk zichtbaar voor alle Bente Beckers’ op straat die dat belangrijk vinden.
Maar laat ik niet afdwalen: na het versturen van onze kaart voor Bente stond niets ons meer in de weg om met zes paspoorten** af te reizen naar het Land van Duizend Heuvels, de geboortegrond van mijn vrouw en jongste zoon.
Daar hebben we inmiddels een Luxuries apartment betrokken …
… alwaar ik al op de eerste dag van ons verblijf een ernstige overtreding heb begaan:
Vanochtend lukte dat zwemmen overigens niet omdat er een ‘baptising ceremony’ in en rond het zwembad plaatsvond:
Intussen was het vertrouwenwekkend te ervaren dat de talrijke oud-Rwandeesche zeden, tradities en gebruiken na mijn tweejarige afwezigheid nog altijd onverkort van toepassing zijn. Ik noem: het alomtegenwoordige palet aan groentinten, moto’s die met doodsverachting voor henzelf en hun betalende duo passagier onverwacht in het uiterste hoekje van je rechter buitenspiegel opduiken, wegvallende waterdruk, haperend internet, badkamertegels die bij het geringste vocht onwaarschijnlijk glad worden, paramilitaire politiemannen met hun semi-automatische wapen schuin voor de borst op iedere straathoek, de beste koffie en de heerlijkste mango’s ter wereld.
Ja, en nu uw begrijpelijke vraag die ik heus gehoord heb: waarom heet dit stukje ‘Bedevaart naar Mulindi’? Welnu, die titel dient – bij wijze van gratuite cliffhanger – om mijn voornemen begin 2025 naar het noordoosten van Rwanda af te reizen te bestendigen. Daar, in de regio rond Mulindi had de huidige president en toenmalige rebellenleider Paul Kagame sinds 1992 zijn hoofdkwartier van waaruit hij de zegetocht startte die uiteindelijk in juli 1994 een eind maakte aan de genocide waarmee het prachtige Rwanda wel voor altijd geassocieerd zal blijven. Mijn voorgenomen bedevaart omvat niet alleen een bezoek aan zijn ondergrondse commando bunker (zie de zwart-wit foto boven dit bericht), maar ook een zoektocht naar het werkelijke lot van zijn charismatische kompaan en medestrijder Fred Gisa Rwigema, die begin oktober 1990 door een verdwaalde kogel in het hoofd geraakt zou zijn zonder dat van gevechtshandelingen sprake was. Daarover dus later meer.
Voor dit moment lijkt het me meer dan gepast mijn kerstwens voor u allen met bijgaand diorama van Patel supermarkt aan KG13 Ave te onderstrepen:
Mooie dagen alsook veel heil en zegen voor u en de uwen in 2025!
* Tegenwoordig stuur je zo’n kaart digitaal; dat gaf mij de gelegenheid deze door mijn echtgenote gemaakte video als ondersteunend bewijs mee te sturen (zelf had ik het heuglijke moment gemist, omdat – je zult dat net zien – ik juist doende was de vuilnisbak buiten te zetten).
** “Zes??” zult u wellicht vragen. Ja inderdaad, want onze driejarige zoon en eenjarige dochter hebben elk twee paspoorten die ze ook daadwerkelijk nodig hebben: de felblauwe exemplaren om Rwanda binnen te reizen en de vertrouwd aubergine-kleurige om het Schengen gebied rechtsgeldig te kunnen verlaten. Nu kan ik hier een hele verhandeling beginnen over het standpunt van Geert Wilders (bij ons thuis heet hij ‘The Ugly Man’) over Nederlandse onderdanen met dubbele nationaliteit – waaronder het hen willen ontnemen van actief en passief kiesrecht – maar laten we die kwestie hier en nu vooral laten rusten. Het is tenslotte bijna kerstmis, het feest van naastenliefde en verzoening.
Ha Jan, goed om weer wat van jullie te ‘horen’. Zou wel mooi zijn als je ‘onze man in Ruanda’ wordt en we op de hoogte blijven. Jullie allen goeie dagen en gezond 2025.
Hi Jan,
Leuk om weer over jullie avonturen te lezen. Het ga jullie allen goed.
Hele fijne kerstdagen en een voorspoedig 2025 gewenst, ook van Eva.
Kerstgroet,
Ruud en Eva
Oooo wat fijn om weer eens wat van je te kunnen lezen (wacht nog steeds op een boek). Wat leuk ook nog een dochter erbij. Ik wens jullie mooie dagen toe en hoop dat je heel hard met je vrouw en kinderen “let it go let it go” als jullie het over die “ugly man” hebben. Hij is jullie aandacht niet waard. Groetjes Carolien
Dag Jan, altijd weer mooi en verfrissend om over jouw (jullie) avonturen beschreven met een kwinkslag te lezen.
Gefeliciteerd met de nieuwe aanwinst. En wat gaat de tijd hard.
Fijne feestdagen in dat warme oord en een mooi uiteinde.
Gr Bart Wick
Hallo Jan, leuk zo’n onverwacht eindejaars cadeau in de vorm van jouw bericht. Zoals altijd fijn om te lezen.
Van harte gefeliciteerd met jullie gezinsuitbreiding.
Fijne feestdagen en een voorspoedig 2025 gewenst!
Goedenavond Jan
Altijd leuk om je verhalen te lezen over dat mooie Afrika waar ik in Augustus 3 weken heb mogen rond toeren dan wel met bus en 20 mede reizigers.
Prachtig land Lekker eten en inderdaad Heerlijke koffie en broodjes maar vooral Prachtig land, Alleen jammer van Al dat plastic Overal zelf toen we ergens in The Middle of Nohere reden.
Maar zeker voor herhaling vatbaar.
Mooi beestjes gezien en geschoten met mijn Canon.
Verder jullie ook hele gezellige feestdagen Geniet ervan Jan
Groet Checker Dekker
Hi Jan, nu ik je pas geleden nog heb gezien, keek ik even op dat er een mooi stukje uit Rwanda geschreven was. Leuke verassing en weer vefrissend, prachtig verwoord weer. Fijne dagen met het gezin! Hartelijke groet, Saskia
Ha Jan.,Met genoegen je schrijfsel gelezen. Wanneer komt je boek uit?
We wensen jullie een fijne en mooie tijd toe en een voorspoedig 2025.
Hartelijke groet
Alex en Nel